امامزاده هاشم دماوند

امامزاده هاشم در بلندترین نقطه کوه موشا می‌باشد که در گذشته به نام‌های «بژم موشا»، «پژم موشا»، «کله ی موشا»، «کتل امامزاده هاشم» معروف و مشهور بوده است.

بقعه امامزاده هاشم مقبره ای دارد که به نام امامزاده هاشم (ع) معروف است. این مقبره را متعلق به هاشم (ع) از نوادگان امام حسن مجتبی (ع) می دانند. هاشم بن حسن بن یحیی بن حسین بن طباطبا بن ابراهیم بن اسماعیل بن  ابراهیم بن حسن مثنی بن حسن مجتبی بن علی ابن ابیطالب (ع). در منابع آمده است که حسن بن یحیی چهارده فرزند به نام های محمد، احمد، محمود، یعقوب، یونس، یونی، حارث، هادی، هاشم، طیب، جمشید، مرتضی، مصطفی و ابوتراب داشتند.

سازمان میراث فرهنگی در آرشیو مرکز اسناد، بنای تاریخی امامزاده هاشم و کاروانسرای آن را با شماره ۶۱۷ در تاریخ ۲۳/۱۲/۱۳۴۵ جزو آثار تاریخی شهرستان دماوند از استان تهران به ثبت ملی رسانده است. نکته ی قابل توجه این است قریه مشا جزء حوزه ثبتی شهرستان دماوند از آغاز تشکیل سازمان ثبت و اسناد و املاک کشور بوده و اینکه در زمان شروع ثبت عمومی اداره ثبت و اسناد املاک شهرستان دماوند که از سال ۱۳۱۰ هجری شمسی به تعداد هشت منطقه قطعه بندی گردیده است که سنگ ۵۳ اصلی قریه مشا جزء قطعه اول شهرستان دماوند قرار گرفته است. بدیهی است که امامزاده هاشم (ع) و اطراف آن در حوزه مالکیتی شهرستان دماوند قرار می گیرد و در این موضوع هیج جای شک و شبهه ای باقی نمی گذارد.