بررسی خروج دجال از اصفهان در پاسخ امام علی(ع) به اصحاب

دجّال دشمن خدا دروغ می گوید، او یک چشم دارد غذا می خورد و در بازارها راه می‌رود. در صورتی که خداوند شما نه یک چشمی است ونه غذا می خورد و نه در بازارها راه می‌رود و فناپذیر نیست.غالب پیروان او در آن روز اولاد زنا هستند و چیز سبزی بر سر دوش دارند. از شهری که آن را اصفهان می گویند و قریه ای که معروف به «یهودیه» است بیرون می آید. خداوند او را در تلی معروف به «تل افیق» در شام(سوریه) سه ساعت از روز جمعه برآمده بدست کسی که عیسی بن مریم پشت سر او نماز می گذارد، می‌کشد.

به گزارش تارود، حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی زینلی در جشن نیمه شعبان در مسجدالرضا(ع) گیلاوند در شهرستان دماوند، به بازخوانی عربی و ترجمه فارسی حدیثی در وصف دجال و قیامت از زبان امیرالمومنین پرداخت:

 نزال بن سبره نقل مي­كند كه حضرت اميرالمومنين، علي بن ابيطالب(عليه السلام) خطبه مي خواندند. پس از حمد وثناي الهي فرمودند: ای مردم  می­خواهم در مورد ایامی با شما صحبت کنم که این ایام خصوصیات خاصی دارد و آیاتی از قرآن خواندند و فرمودند: « سَلوني قَبلَ اَن تَفْقِدوني»، یعنی ای مردم از من سوال کنید قبل از اینکه علی از دنیا برود.

پس صعصعه بن صوحان برخاست و سوال کرد: یا امیر المومنین! دجّال کی قیام و خروج می کند؟

صعصعه بن صوحان همن یار خاص حضرت بود که در موقع خاکسپاری امام علی(ع) جزء معدود کسانی بود که در کنار امام حسن و امام حسین بود و زمانی که خاک بر روی دستان امیرالمومنین می‌ریخت، آن خاک‌ها را جمع و بر روی سر خود می‌ریخت  و می‌گفت: من چگونه خاک بر دستان سی بریزم که این همه یتیم و بی‌نوا را اطعام کرده‌است.

حضرت فرمودند: خداوند سخنت را شنید و از آنچه اراده کرده ای آگاه است. و قسم به خدا که سوال شونده داناتر از سوال کننده نیست (مگر آنچه را که خداوند تفضل فرموده است) برای خروج دجّال علائم و نشانه هایی است که یکی بعد از دیگری واقع می شود، البته پی در پی و طابق النّعل بالنّعال و اگر بخواهی برای تو بیان می کنم .

صعصعه عرض کرد : بفرمایید، یا امیرالمومنین

اميرالمؤمنين عليه السّلام فرمودند: مطالبي كه مي گويم به خاطر بسپار وبدان كه علائم خروج دجّال به شرح زير است:

1- مردم نماز را ترك مي كنند و درميان مردم مي ميرد

2-امانت‌ها را ضايع مي كنند

3-دروغ گفتن را حلال مي شمارند .                              

4-ربا خوردن يكي ازكارهاي معمولي جامعه مي شود .

5-رشوه خواري در ميان مردم رواج پيدا مي كند .

6-ساختمانها  را محكم مي سازند.

7-دين را به دنيا مي فروشند

8-نابخردان و مردم كم عقل را بر كارها مي گمارند

9- زنان را در کارها طرف مشورت قرار مي دهند که کنایه از جنگ جمل است

10-قطع صله ارحام مي كنند و از خويشاوندانشان فاصله مي گيرند

11-در كارهاي زندگي از هوي و هوس پيروي مي كنند

12-در كشتار و خونريزي بي باك هستند

13- بردباري و حلم را به حساب ضعف و ناتواني مي گذارند

14- ظلم و بيدادگري را مايه مباهات و فخر قرار مي دهند

15-زمامداران در آن زمان ازفاسقان و فاجران (گناهكاران) اند

16-وزيران دولتها ستمگران جامعه هستند

17-عارفان و مدّعیان مقام تهذیب نفس و تقوا خیانتکارانند و به اسم عرفان به مردم خیانت می‌کنند از جمله آن برخی عرفان‌های نوظهور است.

18- قاریان قرآن از تفرتد فاسق اند که نمونه آن شرب خمر برخی قاریان قبل از تلاوت برای خوب شدن صدایشان هست.

19- شهادت‌های دروغ مشهود است

20- فسق و فجور و گناهان علنی می‌شود

21-بهتان و برخلاف واقع گویی نسبت به مردم رایج می شود

22-سرکشی و طغیان و بدرفتاری علنی می شود

23-قرآن‌ها بسیار زیبا می‌شود

24- مساجد را از لحاظ ساختمان مزیّن می سازند و مساجد را زیبا می‌سازند

25-مناره های مساجد را بسیار مرتفع می سازند

26- اشرار و مردم دور از خدا و معنویت در جامعه محترم هستند

27- مردم در راه باطل و تقویت و پشتیبانی از اشرار صفوف فشرده خواهند داشت

28- در کارهای فردی و اجتماعی هواهای نفسانی مختلف است و هر دسته یک راه برای خودش انتخاب می کند

29- پیمان شکنی رایج می شود و وعده الهی نزدیک می گردد

30- زنان با مردانشان به جهت حرص به دنیا در کار تجارت شرکت می کنند که مقصود کارهایی است که در شان خانم‌ها نیست

31-صدای فساق برخیزد و به آنها گوش فرا داده شود

32-پیر و ریش سفید قوم ذلیل قوم محسوب می‌شوند

33- مردم از بد کاران و فاسقان می ترسند

34-دروغگویان از طرف مردم به عنوان راستگو تأیید می شوند

35- خیانتکاران به عنوان امین مردم و پرچمدار امانت معرفی می شوند

36-آلات موسیقی را بر گوششان حمل می‌کنند

37- مردم گذشتگان را لعنت می کنند

38- زن‌ها سوار بر مرکب‌ها می شوند

39-مردان از نظر لباس و قیافه شباهت به زن‌ها پیدا می کنند و نیز زنان شبیه به مردها می شوند

40-بی آنکه از افراد شهادت بخواهند برای خوشایند اهل دنیا خود را به عنوان شاهد معرفی می کنند

41-احکام و علوم دین را برای دنیا می آموزند و اعمال دنیوی را بر کارهای مربوط به آخرت ترجیح می دهند. بر دلهای گرگ صفتشان جامه  میش می پوشند، و قلبهای آنها آکنده از کثافت است به طوری که از هر مرداری گندیده تر است.

42-بهترین خانه‌ها را در آن زمان در بیت‌المقدس است و مردم آرزو می‌کنند در بیت‌المقدس ساکن باشند.

پس صعصعه بن صوحان برخاست و سوال کرد: یا امیرالمومنین، دجال چگونه است؟

امیرالمومنین علی بن ابیطالب (ع) می فرمایند: بدان که دجّال صائد بن صید است . شقی کسی است که او را تصدیق کند و سعادتمند کسی است که او را تکذیب کند.

از شهری که آن را اصفهان می گویند و قریه ای که معروف به «یهودیه» است بیرون می آید. چشم راست ندارد و چشم دیگر در پیشانی اوست،و مانند ستارۀ صبح می درخشد. چیزی در چشم اوست که گوئی آمیخته به خون است؛در پیشانی وی نوشته شده است«این کافر است» هر شخص باسواد وبی سواد آن را می خواند. داخل دریاها می شود وآفتاب با او می گردد. در جلویش کوهی از دود است که مردم آن را طعام می بینند.

و در یک قحطی سختی می‌آید، وبرالاغ سفیدی سوار است،یک پای الاغش یک میل راه است! زمین در زیر پای او نور دیده می شود.از هیچ آبی نمی‌گذرد مگر اینکه تا روز قیامت خشکیده می شود . با صدای بلند خود چنان ندا در میدهد که از مشرق تا مغرب جن و انس وشیاطین صدای او را می شنوند،

می گوید:ای دوستان من بیائید بسوی من،منم آن کسی که بشر را آفریدم واندام آنها را معتدل ومتناسب نمودم و روزی هر کسی را تقدیر نموده و همه را به یافتن آن راهنمائی میکنم.من آن خدای بزرگ شما هستم.

دجّال دشمن خدا دروغ می گوید،او یک چشم دارد غذا می خورد و در بازارها راه می‌رود. در صورتی که خداوند شما نه یک چشمی است ونه غذا می خورد و نه در بازارها راه می‌رود و فناپذیر نیست.غالب پیروان او در آن روز اولاد زنا هستند و چیز سبزی بر سر دوش دارند. خداوند او را در تلی معروف به «تل افیق» در شام(سوریه) سه ساعت از روز جمعه برآمده بدست کسی که عیسی بن مریم پشت سر او نماز می گذارد، می‌کشد.

بعد از آن قیامت کبری برپا می‌شود «…یقتله الله عزّوجلّ بالشّام علی عقبه تعرف بعقبة افیق لثلاث ساعات مضت من یوم الجمعة علی ید من یصلی المسیح عیسی ابن مریم(ع)خلقه الا ان بعد ذلک الطامة الکبری قلنا و ما ذلک یا امیرالمؤمنین قال خروج دابّة من الارض من عندالصّفامعها خاتم سلیمان بن داود وعصا موسی(ع)یضع الخاتم علی وجه کل مؤمن فینطبع فیه هذا مؤمن حقا و یضعه علی وجه کل کافر فینکتب هذا کافر حقا حتی انّ المؤمن لینادی الویل لک یا کافر و ان الکافر ینادی طوبی لک یا مؤمن وددت انّی الیوم کنت مثلک فافوز فوزا عظیما»

اصحاب گفتند:یا امیرالمؤمنین آن چیست؟

فرمود:«خروج دابّة الارض از کوه صفا که همراه او انگشتر سلیمان و عصای موسی(ع)است.آن انگشتر را بر روی هرمؤمنی که بنهد این کلام بر آن نقش می بندد:«هذامومن حقا»و بر روی هر کافری بنهد برآن نوشته شود:«هذا کافر حقا»تا جایی که مؤمن ندا سر می دهد:ای کافر!وای برتو، و کافر ندا کند:ای مؤمن!خوشا برتو، دوست داشتم که امروز مثل تو بودم و به فوز عظیمی می رسیدم..و»

لازم به ذکر است این مراسم با سخنرانی حجت الاسلام مهدی زینلی، رئیس اداره اوقاف دماوند و مولودی خانی مهدی فرج الهی برگزار شد.