فواید اجرای آبخیزداری در روستای زرهدر دماوند
روستای زرهدر از توابع شهرستان دماوند یکی از مناطقی است که اجرای طرحهای آبخیزداری، خسارتهای سیل در این منطقه را کاهش داده و آب جدید هم برای مصارف مختلف ذخیره کرده است.
به گزارش پایگاه خبری تارود به نقل از خبرگزاری صدا و سیما، روستای زرهدر در دامنه مرکزی دماوند از حوضههای آبریزی است که سیلخیز است و در سالهای ۱۳۶۸ و ۱۳۸۶ با بارش ۵۰ میلیمتری باران، وقوع دو سیل را در این روستا ثبت کرده است.
روستاییان زرهدر میگویند قبلا خیلی سیل میآمد و خرابیهای زیادی هم برای همه آبادی به بار میآورد، خیلی از وسایل زندگی و حتی احشاممان را سیل میبرد.
در سال ۱۳۸۹ (طبق ماده ۲۷ قانون افزایش بهرهوری بخش کشاورزی و منابع طبیعی) روند اجرای طرحهای آبخیزداری سرعت گرفت و در بالادستهای منطقه، از زیر دریاچه تار به پایین یکسری سازههای آبخیزداری اجرا شد. نتیجه و حاصل کار اجرای طرحهای آبخیزداری و سیلبندهایی که در قسمتهای بالادست روستا انجام شده، مهار و کاهش سرعت سیلاب بوده همچنین آبشخورهایی ایجاد شده که برای دامهای محلی و حیات وحش منطقه هستند و طرحهای آبخیزداری با بستن گامیونها خیلی به نفع کشاورزان و به نفع روستاییان شده است.
نوری، دهیار زرهدر: سازههای آبخیزداری ذخیره آب، از آبهای سطحی و زیرزمینی را در سطح روستا داشته است، اگر سازهها نبود در سطح روستا با حوادث جبران ناپذیری مواجه میشدیم.
کوشکی، کارشناس آبخیزداری: نمونه آخر سیلی که اتفاق افتاد در ششم مرداد ۱۴۰۱ بود که با کمک این سازههایی که احداث شده است جلوی سیل مخرب در روستا گرفته شد.
گفتنی است؛ در مساحت ۱۰۰۰ هکتار حوضه آبخیز روستای زرهدر ۷ هزار متر مکعب عملیات آبخیزداری انجام شده است.
انتهای پیام/