رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان دماوند در گفت‌وگویی درباره وضعیت اسفبار خشک شدن دریاچه هویر دماوند اظهار داشت: متأسفانه امسال برای نخستین‌بار در دهه‌های اخیر، این دریاچه به‌طور کامل خشک شده است؛ در حالی‌که در سال‌های گذشته کاهش عمق آب آن مشاهده می‌شد اما هیچ‌گاه به مرحله خشکی کامل نرسیده بود.
به گزارش پایگاه خبری تارود، نقی میرزاکریمی، رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان دماوند، با اشاره به موقعیت جغرافیایی دو دریاچه «تار» و «هویر» افزود: این دو دریاچه در ارتفاعات شمالی زرین‌کوه و در مجاورت یکدیگر قرار دارند. دریاچه «تار» حدود ۴۲ هکتار وسعت دارد و عمق آن بسته به میزان بارندگی بین ۴۰ تا ۵۱ متر متغیر است، در حالی‌که دریاچه «هویر» با وسعت تقریباً ۱۰ هکتار و عمق میانگین ۶ تا ۸ متر قرار دارد.
میرزاکریمی تاکید کرد: در بالادست دریاچه هویر هیچگونه برداشت آب برای کشاورزی یا مصارف شرب صورت نمی‌گیرد و بنابراین عامل انسانی مؤثر مستقیم در خشک شدن آن وجود ندارد. کاهش شدید بارندگی‌ها و تغییرات اقلیمی علت اصلی این رخداد است.
وی افزود: این دو دریاچه از سال ۱۳۹۰ به عنوان اثر طبیعی ملی در فهرست مصوبات شورای عالی محیط زیست قرار گرفته‌اند و تحت نظارت سازمان حفاظت محیط زیست کشور و پاسگاه محیط‌بانی منطقه هستند. نظارت‌های لازم در زمینه کنترل چرای دام، حفظ پوشش گیاهی و جلوگیری از تخریب آبراه‌ها و مسیل‌ها همچنان انجام می‌شود.
میرزاکریمی با بیان آثار این خشکی بر منابع زیرزمینی خاطرنشان کرد: دریاچه‌های تار و هویر منبع تغذیه سفره‌های زیرزمینی اطراف، سرشاخه‌های چشمه‌های رودخانه تاررود و رود دلیچایی هستند که در نهایت به حوزه سد ماملو و حبله‌رود می‌پیوندند و بخش مهمی از تأمین آب شرب تهران و مناطق شرقی استان را تشکیل می‌دهند. از این رو خشکی دریاچه هویر پیامدهای نگران‌کننده‌ای برای منابع آبی منطقه و حتی پایتخت خواهد داشت.
وی در پایان ابراز امیدواری کرد: با آغاز بارش‌های پاییزی و زمستانی و اجرای برنامه‌های وزارت نیرو در زمینه بارورسازی ابرها، وضعیت اکوسیستم این منطقه در ماه‌های آینده تا حدی بهبود یابد.
انتهای پیام/