طرح چند پیشنهاد برای حفظ هویت دماوند به عنوان یک باغشهر؛ «سخنی با شهردار و اعضای شورای شهر دماوند»
به گزارش پایگاه خبری تارود دماوند، یادداشت مهمان عرفان بادکوبه؛ در چند روز گذشته در پایگاه خبری تارود چند کلیپ تبلیغاتی دربارهی پروژهی هنوز افتتاح نشدهی مسیر پیادهروی بلوار شورا منتشر شد.
چنین پروژههایی بیارزش نیست، اما باعث تأسف و نگرانی است که در کنار این همه هزینه در تراشیدن کوه و جادهسازی از حفظ بزرگترین سرمایهی دماوند یعنی باغات و کوچه باغها غفلت میشود.
آقای شهردار که هم خود را در به انجام رساندن این پروژه گذاشتهاند (سعیشام مشکور باد)، در مصاحبهی دیگری و پس از دریافت اخطاریه از دادستان دماوند به جهت عدم نظارت کافی شهرداری در جلوگیری از تخلفات ساختمانی اعلام میکنند که قصد دارند از شورای عالی شهرسازی برای برخی مناطق شهر درخواست مجوز طبقات بیشتر بکنند! و این زنگ خطری جدی است.
نمیدانم کدام مناطق شهر مورد نظر ایشان است و نمیدانم آیا ایشان تجربهی قدمزدن در کوچهباغهای دماوند در گذشتهای نه چندان دور را داشته یا خیر. حدود بیست سال پیش اغلب باغات دماوند یا بدون حفاظ و دیوار بود یا با سیمتوری محافظت میشد و مسیرهای دسترسی، کوچههایی باریک گاه به اندازهی عرض یک انسان متوسطالجثه بود که در غالب موارد جوی آبی در کنار خود داشت.
صدای آب، بوی طبیعت و منظرهی نامتناهی باغات از لطیفترین تجربههای حسی است که یک انسان میتواند نصیب برد و دماوندیهای قدیم حظ وافری از این تجربه بردهاند و نوششان باد. یادم میآید اگر منطقهای تازه آبیاری شده بود به طرزی چشمگیر هوایی خنکتر و مطبوعتر از دیگر مناطق داشت و همهی درختان و باغها در آشتی و دوستی به سر میبردند.
اکنون باغات یکی پس از دیگری درون دیوارهای بلند سیمانی و آجری حبس میشوند و کوچهها یکی پس از دیگری تعریض میشوند تا برای خودروها جا باز کنند و دماوندیها با آن خاطرات شیرین باید برای پیادهروی به سینهی آفتابگیر کمربندی پناه ببرند! آیا راه نجاتی برای حفظ دماوند به آن شکلی که در خاطرات کودکی ما جاری است وجود دارد؟ بگذارید تنها ناله نکنم و چند پیشنهاد ارائه دهم.
۱- میتوان برخی از کوچه باغها را در همکاری با میراث فرهنگی ثبت ملی کرد و از تعریض آنها جلوگیری کرد. به طور مثال دالان بهشت چنین قابلیتی دارد.
۲- میتوان برای کسانی که به جای دیوار از پرچین یا سیمتوری استفاده میکنند یا ارتفاع دیوار را کوتاه در نظر میگیرند یا نیمی از دیوار را با نرده محافظت میکنند، طرحهای تشویقی مثل معافیت در پرداخت برخی عوارض در نظر گرفت.
جا دارد تشکر میکنم از رئیس اوقاف دماوند که پس از احداث یک باغ یک هکتاری گردو در زمینهای اوقاف جیلارد اعلام کرد از این جهت که این باغ وقف عام است به جای دیوار با پرچین محافظت خواهد شد تا همهی شهروندان از آن حظ بصری ببرند.
۳- بسیاری از کوچهباغهای دماوند در برخورد با شاخههای مختلف تارود به بنبست رسیده، میتوان با احداث پلهای مخصوص عابر پیاده برخی از آنها را به هم متصل کرد تا مسیرهای مناسبی برای پیادهروی شهروندان ایجاد شود.
۴- منع نوسازی برای بناهای قدیمی داخل اصلاحیها اعم از دیوارها و خانههای قدیمی در مناطقی که اصلاح ضرورتی ندارد گرفته شود.
در پایان از همهی شهروندان محترم و همهی کسانی که برای ساخت ویلا و خوشنشینی به دماوند میآیند خواستارم تا در حفظ هویت باغشهر دماوند و معماری محلی آن بکوشند. تا میتوانند باغی را تخریب نکنند، اگر دیواری میکشند از نرده در نیمهی بالایی آن استفاده کنند و اگر ساختمانی میسازند سازگار با معماری محلی و در حداقل طبقات احداث کنند.
امیدوارم برای حفظ باغات، کوچه باغها و جوهای آب دماوند فکری شود و این چنین مطالبههایی به مطالبهای عمومی تبدیل شود.
انتهای پیام/