به گزارش پایگاه خبری تارود دماوند، محمدرضا زاهدی، سرپرست گروه گمانهزنی در این محوطه تاریخی با اعلام این خبر اظهار کرد: در اطراف محوطه تاریخی ولیران و به فاصلههای مختلف 12 گمانه به ابعاد 1*2 متر و عمق یک تا 3 متر حفاری شد که در هیچ یک از گمانهها آثار و بقایای فرهنگی و تاریخی بهدست نیامد.
وی افزود: براساس گمانه زنیهای انجام شده مشخص شد که عرصه اصلی این محوطه به مساحت سه هزار و 500 متر مربع بر روی جلو آمدگی تپه ماهورهای شرق رودخانه دماوند واقع شده که جدیدترین دوره متعلق به یک قلعه دوره ساسانی و قدیمیترین لایه آن یک گورستان مربوط به اوایل دوره اشکانی است.
این باستان شناس ادامه داد: با توجه به گمانه زنیهای انجام شده و بررسیهای فصول گذشته در اطراف این گورستان هیچ استقرار دائمی وجود نداشته و استقرارها بهصورت موقت و فصلی بوده است.
زاهدی بیان کرد: با توجه به تملک محوطه ولیران و زمینهای اطراف آن توسط دانشگاه علم و صنعت و انجام خاکبرداری برای راهسازی و سایر ساختوسازها، گمانهزنی و تعیین عرصه و حریم آن با هدف جلوگیری از تعرض و تخریب این محوطه با ارزش ضرورت داشت.
وی گفت: در دو فصل حفاری در محوطه ولیران که در سالهای 1385 و 1386 توسط دکتر محمدرضا نعمتی انجام گرفت بقایای یک قلعه به ابعاد 40×50 متر در جهت شرقی-غربی نمایان شد که دارای چهار برج دایرهای شکل بوده و تنها بخشی از برج شمال غرب آن باقیمانده است.
*تخریب قلعهای در روستای ولیران دماوند توسط حمله اعراب تا اواخر دوره ساسانیان گمانهزنی شده است
این باستانشناس تصریح کرد: بر اساس شواهد و مستندات به دست آمده چنین به نظر میرسد این قلعه در اواخر دوره ساسانی ساخته شده و احتمالاً همزمان با حمله اعراب به این منطقه قلعه تخریب شده است.
این باستان شناس ادامه داد: معماری داخل قلعه بر اساس شیب تپه است و شامل یک معبر اصلی در جهت شرقی – غربی بوده که در دو طرف ضلع شمالی و جنوبی معبر اصلی فضاهای معماری منظمی مشتمل بر اتاقهای متعدد مستطیل شکل به ابعاد مختلف است، مصالح به کار برده شده در این قلعه شامل لاشهسنگ و قلوه سنگهای رودخانهای، خشت و چینه در دیوارها با استفاده از ملات گل میباشد، همچنین مقداری ملات گچ نیز به صورت آوار در بخشهایی از فضاهای معماری بهدست آمده است.
زاهدی خاطرنشان کرد: در کاوشهای انجام شده در زیر لایه مربوط به دوره ساسانی گورستانی از دوره اشکانی شناسایی شد که دارای شیوههای متعدد تدفین شامل تدفین سردابه ای، خمرهای، گودال ساده و سنگ چین همراه تعدادی زیادی اشیاء بود.
محوطه تاریخی ولیران که در بین روستاییان به اسامی مختلفی چون قلعه دختر، قلعه سنگی و نمک لیسه معروف است در فاصله حدود پانصد متری جنوب روستای ولیران و در انتهای یال تپه ماهورهای مرز بین شلمبه و ولیران قرار گرفته است.
مجوز گمانهزنی به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم محوطه تاریخی ولیران توسط رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری صادر شده است.
منبع: پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری
انتهای پیام/