ماهواره سوغات دشمن برای ایرانیان

در چند سال اخیر شبکه های با اهداف کاملا متفاوت مانند من و تو1 و2، فارسی one،pmc و… بوجود آمده اند و در مدت زمان بسیار محدود مخاطبان بسیاری در بین مردم و به ویژه کانون های خانوادگی به خود اختصاص داده اند.

به گزارش تارود به نقل از آفتاب ری، همواره بحث هایی پیرامون شبکه های ماهواره ای  خارج از کشور، آسیب های اجتماعی- فرهنگی  آن برای جامعه و راهکارهای مقابله با تاثیرات  مخرب آن، از مسائل مهم و اساسی مورد بحث  در میان اندیشمندان، سیاسیون و به خصوص  مجریان نهادهای دولتی ذیربط بدل شده است.

ابعاد و اثرات کوتاه مدت و دراز  مدت ماهواره به عنوان یکی از فراگیرترین  و موثرترین وسایل ارتباط جمعی، همیشه دارای اهمیت بوده اما با گذشت زمان و تغییرات  اساسی در شرایط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی  کشور و جهان، هرروز به این ضرورت افزوده  می شود.

اگر در گذشته فقط چند شبکه ماهواره  ای فارسی زبان مانند بی بی سی یا صدای آمریکا  با جهت گیری و اهداف سیاسی خاص و هدایت شده  از سوی دولت های انگلیس و آمریکا وجود داشت؛ اما در چند سال اخیر شبکه های با اهداف کاملا  متفاوت مانند من و تو1 و2، فارسی one،pmc و… بوجود آمده اند و در مدت زمان  بسیار محدود مخاطبان بسیاری در بین مردم  و به ویژه کانون های خانوادگی به  خود اختصاص داده اند.

بنابراین جنگ نرم رسانه ای بر  ضد جامعه ایرانی در ظاهر و محتوا گسترده  تر شده و ابعاد بسیار وسیعی پیدا کرده است.  شبکه های کمتر سیاسی جدید بیشتر به مسائل  فرهنگی – اجتماعی تکیه کرده و خانواده و  روابط انسانی به عنوان بزرگترین سرمایه  جامعه را هدف قرار داده اند. به عنوان مثال  برخی از شبکه های ذکر شده با پخش فیلم و  سریال های شبانه روزی اهداف زیر را دنبال  می کنند:

– ترویج خانواده های بی سامان و  لجام گسیخته در مقابل ساختار سنتی خانواده

– ترویج و عادی جلوه دادن خیانت  زن به همسرر و البته شوهر به زن

– بی اهمیت جلوه دادن احترام به  والدین

– عادی جلوه دادن رابطه جنسی دختر  و پسر قبل از ازدواج تا حد باردار شدن دختر  خانواده

– هویت زدایی از مفهوم خانواده  به عنوان کوچکترین واحد اجتماعی مستقل  و مؤثر

– عادی جلوه دادن سقط جنین برای  دختران قبل از ازدواج به عنوان راه حلی  طبیعی برای رفع دلهره های احتمالی در روابط  جنسی دختر و پسر

– تعصب زدایی از کانون خانواده  و ترویج بی تفاوتی نسبت به حریم خانواده

– ترویج مفهوم زندگی با دیگران  به جای ازدواج ( جالب است بدانیم این مفهوم  سال ها است در برخی تولیدات روتین تلویزیونی  خودمان هم تبلیغ می شود.

 ترویج فمینیسم و کم رنگ کردن  نقش مرد در جامعه در حد کسی که تنها جهت  رفع نیازهای جنسی زن خلق شده است!

– مخدوش نمودن رابطه فرزندان پسر  و دختر در خانواده

– افزایش تأثیر پذیری جنسی و خشونت  در جوانان و نوجوانان بخصوص از طریق پخش  موزیک ویدئوهای خاص

– پی ریزی و ایجاد آمادگی ذهنی  تفکر شیطان پرستی در نوجوانان و جوانان

در مورد بحث ماهواره، چند سوال اساسی  وجود دارد: شبکه های ماهواره ای فرصت هستند  یا تهدید؟ بایستی از آنها استفاده کرد یا  استفاده آز آنها غیر قانونی است و باید  ممانعت به عمل آید؟در عصر ارتباطات و دهکده  جهانی بهترین روش مقابله و مواجهه با ماهواره  و پیامدهای آن چیست؟

سوال و بحث اساسی این است که با  وجود ممنوعیت قانونی وجود و استفاده از  ماهواره در جامعه ایران، در حال حاضر شبکه  های ماهواره ای حده اقل در تهران و کلان  شهرها، با استقبال بسیار زیادی مواجه شده  و استفاده از آن روز به روز بیشتر می شود؛ بطوریکه مسئولان و سازمان های مسئول را به فکر چاره اندیشی  برای حل مشکل انداخته است.

مثبت یا منفی  بودن اهداف و کارکرد های شبکه های ماهواره  ای و بودن یا نبودن آنها خود موضوع مفصلی  است اما در حال حاضر و در جامعه ایران براساس  مصوبه مجلس شوراي اسلامي در 23 بهمن ماه  1373، ورود، توليد، نصب، نگهداري و استفاده  از تجهيزات ماهواره اي ممنوع است.

اگر بپذیریم  که ماهواره تهدیدی کاملا جدی و ابزارجدیدی  است که دشمنان و استکبار جهانی با اهداف  دقیق، برنامه ریزی و هزینه های میلیونی،  برای آسیب زدن بر بنیان های فرهنگی، سیاسی  و اجتماعی جامعه ما طراحی کرده اند؛ بهترین  راهکار و روش مقابله با آن کدام است. تاکنون  راه حل عملي براي اين معضل صورت نگرفته  و در حد پيشنهاد راه هايي ارائه شده است .

در گذشته اخبار مختلفی از سوی نهاد های انتظامی و دیگر سازمان های ذیربط مبنی بر  جمع آوری ماهواره ها مطرح شده است. بجز  جمع آوری، وضع جرائم سنگین و مجازات های  دیگر مهمترین پیشنهاد و تنها راهکار عملی  شده به صورت ناقص و گهگاه در سالیان گذشته  بوده است که به اعتقاد نگارنده این بدترین  و ناکارامد ترین روش مواجهه با این پدیده  است که به جز دامن زدن به نارضایتی بخشی  از مردم و بدبین کردن آنها به نظام و ترغیب  بیشتر جامعه به برنامه ها و شبکه های ماهواره  ای کارکرد دیگری نخواهد داشت.

این بدان  معنا نیست که بحث آسیب شناسی ماهواره،  ابعاد و راهکارهای مقابله با آن را رها  سازیم و بالعکس از ضرورت پرداختن علمی و  غیر احساسی و کارشناسانه با این پدیده بسیار  حساس و جدی حکایت دارد.

قبل از پرداختن به هر بحثی بایستی  به این سوال پاسخ داد که چرا شبکه های ماهواره  ای خارجی با چنین استقبالی مواجه شده اند و از سویی شبکه های ملی داخلی اینقدر در موضع انفعال و ضعف قرار گرفته اند. با تشکیل  گروه های کارشناسی از رشته های علمی مرتبط  با موضوع نقاط ضعف و قوت و ابعاد مختلف موضوع  را بررسی و برای حل آن چاره اندیشی نماییم.  چرا برنامه نود به عنوان یک برنامه ورزشی  با زمان پخش در ساعت 5/11 بیش از5 میلیون مخاطب  دارد؟

پیشنهادات و راهکارهای عملی

1- برنامه سازی می بایست بر اساس  نیاز مخاطب جامعه باشد، در رسانه های معتبر  دنیا قضاوت پیام بعهده مخاطب است، در حالیکه  در رسانه ملی پیام به شدت سانسور شده است،  با رفع این مساله در حد معقول مخاطبان افزایش  پیدا خواهند کرد.

2- بایستی مجوز فعالیت شبکه های  خصوصی برای ایجاد رقابت و افزایش مخاطب  صادر شود.

رقابت در عرصه رسانه باعث کشش  و گرایش مخاطب به رسانه می شود، چنانچه  صدا و سیما فرهنگ رسانه های برون مرزی را  مغایر با اصول جامعه می داند باید به تولید  فرهنگ در برنامه های خود بپردازد، طبیعتا  زمانی که این تولید وجود ندارد تهاجم فرهنگ  این رسانه ها روز به روز افزایش پیدا خواهد  کرد .

بنابراین عواملی همچون، محیط  بسته، رقابتی نبودن، عمل نکردن براساس  نیاز مخاطب، دروازه بانی یک طرفه پیام،  آزاد نگذاشتن ذهن مخاطب در انتخاب، قطره  چکانی اطلاعات به مخاطب، باعث روی آوردن  مخاطبان به سوی رسانه ها و شبکه های برون  مرزی و عدم استقبال از شبکه های داخلی می  شود.(مصاحبه با دکتر محمد احمدی استاد دانشگاه  و کارشناس ارتباطات).

بديهي است در مقابل هجوم فرهنگي  بايد مقابله فرهنگي صورت گيرد. برنامه سازان  فرهنگي و هنري و سازمان هايي مانند صدا  و سیما، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، سازمان  هاي تبليغات اسلامي، نظام آموزش و پرورش، نظام آموزش عالي و ديگر ارگان هاي دولتي بايد در بخش غني سازي  و سالم سازي فرهنگ سرمايه گذاري کنند. در  مقابل تهاجم فرهنگي بايد فعاليت، برنامه  سازي، تفريحات سالم و امکانات کافي ايجاد  شود. چرا که منع و مقابله تنها راه مقابله  نيست.

بی تردید با وقوع انقلاب صنعتی  درغرب و گسترش پیامدهای اقتصاد سرمایه داری در جوامع غربی و  به دنبال آن تغییرات سریع و گسترده در عرصه  های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی  چهره جهان بطرز چشمگیری دگرگون شد.

دراین هیاهوی ناشی از رشد اقتصاد  سرمایه داری وظهور فناوریهای جدید، چهره  و ظاهر انسان ها نیز از این فرایند در امان  نماند و دستخوش تغییرات جدی شد.

این اتفاق با توجه به رشد و گسترش  رفاه اقتصادی در جهان و تغییر در سبک و الگوی زندگی مردم طبیعی بود، اما این رویداد همراه  با گسترش وسایل ارتباط جمعی مانند تلویزیون  و ماهواره مسایل نو و جدیدی را برای کشورهایی  که تنها پذیرنده و دریافت کننده ظواهر محصولات  اقتصادی و فرهنگی غرب بودند، ایجاد کرد.

در این سالها، صنعت پوشاک و لوازم  آرایشی نیز گسترش قابل توجهی پیدا کرد و  بسیاری از بازارهای جهان را در دست خود  گرفت.

از زمانی که جوانان بخصوص زنان  در پی تعریف نقش جدیدی برای خود در عرصه  جامعه و تحولات آن بودند، برای صاحبان پول  و سرمایه، این فرصت فراهم آمد که با ایجاد  تعریف های جدید از هویت، بازار پولساز و  سودآوری را برای خود ایجاد کنند. چرا که  این دو قشر همیشه در پی کسب تعاریف جدید ازهویت خویش و پیرامون خود بوده اند پس  ارائه مدها والگوهای جدید، نوعی بسترسازی  برای اینگونه افراد به منظور ابراز وجود  آنها در جامعه بوده است.

علاوه برعامل اقتصاد و دیدگاه  سودمحور بنگاه های اقتصادی و صاحبان آن،  گسترش رسانه های جمعی و بهنگام ارتباطات  صوتی و تصویری در سطح جهان نیز به دستیابی  عوامل مزبور به اهدافشان در ابعاد اقتصادی  و فرهنگی سرعت بیشتری بخشید.

در این میان بویژه از دهه ۱۹۶۰ ما شاهد شکل گیری جدی پدیده مد  و مد گرایی در غرب می باشیم، پدیده ای که  از آن زمان تاکنون تاثیر مثبت و منفی فراوانی  بر جوامع مختلف سراسر جهان داشته است.

از این زمان، پرداختن به ظاهر  لباس و آرایش چهره به صورت مد شکل جدی تری  به خود گرفت و درهمین راستا بنگاه های اقتصادی  بزرگی شکل گرفتند که امروز ما آنها را به  صورت غول های مارک دار در زمینه پوشاک و  لوازم آرایشی می بینیم.

از دهه ۱۹۹۰ به این طرف علاوه بر تحولات عظیم  و گسترده سیاسی مانند فروپاشی شوروی و پایان  نظام دو قطبی، تحول مهم و شگرف دیگری در عرصه فرهنگ صورت گرفت و آن ظهور پدیده ماهواره  بود، پدیده نویی که مرزهای سیاسی را درنوردید  و جهان را با فرهنگ های گوناگون  به هم مرتبط ساخت.

دگرگونی و تحول، جزء ذاتی جوامع  به شمار می رود. همانطوری که مطالعه تاریخ  جوامع نشان داده، هیچ جامعه ای ایستا و  بدون تغییر نبوده است. تغییر، خصوصیت تمام  فرهنگ ها است، ولی میزان و مسیر تغییر از  فرهنگی به فرهنگ دیگر و از زمانی به زمان  دیگر متفاوت است.

برای مثال، کشور ما در عرصه ورود  فناوری های جدید در چند دهه پیش دچار  تغییر و تحولاتی شد.این روند به جا به جایی  گروه ها و قشرهای مختلف جامعه منجر گردید  و مردم را به این سو و آن سو کشاند.

در این تحولات، آداب و رسوم رو به سستی نهاد، بدون آنکه جامعه بتواند فرهنگ  سنتی گذشته را تثبیت یا فرهنگ نوین صنعتی  را کاملا جذب کند.

در زمان حاضر مساله اساسی این  نیست که چگونه می توان فرهنگ ملی و بومی  را حفظ کرد، بلکه مساله این است که چه باید  کرد تا فرهنگ جامعه را ارتقاء داد و به فرهنگ  بهتری تبدیل نمود. در این میان، نقش رسانه در تغییرات  فرهنگی جامعه، محوری اساسی به شمار می رود.

برای برچیدن ماهواره ها نیاز  به یک تلاش و فرهنگ سازی است که در یک اقدام  ضربتی امکان پذیر نیست بلکه باید با اجرای  صحیح و دقیق برنامه ها  و انجام کار کارشناسی  و ایجاد آمادگی جامعه برای پذیرش این مهم  ازجمله مواردی است که باید در اجرای این  طرح در نظر گرفته شود.

انتهای پیام/

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا