مستند «گنبدگیتی»؛ تصویری از فرهنگ، آداب و رسوم شهرستان دماوند

کارگردان مستند گنبدگیتی با اشاره به تهدیدات زیست محیطی در دماوند گفت: ساخت این مستند دغدغه من نسبت به زادگاهم دماوند است که ماحصل ۷ سال زحمت یک گروه بومی و باتجربه دماوندی است.

به گزارش پایگاه خبری تارود دماوند، «گنبدگیتی» نام مستندی به کارگردانی «محمود ناظری» است که به توصیف بهشت دماوند می‌پردازد.

این مستند یکی از 57 اثر برتر راه یافته به دومین جشنواره سراسری و هشتمین دوره داخلی آزاد فیلم(مسعود کیمیایی) است که از تاریخ 27 آذر تا 3 دی‌ماه در پردیس سینمایی ملت برگزار شد. در همین راستا خبرنگار تسنیم برای آشنایی با فعالیت‌های این کارگردان موفق دماوندی، با وی به گفت‌و‌گو پرداخته که در ادامه می‌خوانیم:

موضوع مستند گنبدگیتی چیست؟

ناظری: مستند گنبدگیتی تصویری تماشایی از دماوند را با نگاهی متفاوت به نمایش می‌گذارد. این مستند در 30 دقیقه طبیعت، تاریخ، فرهنگ، آداب و رسوم و اِلمان‌های مهّم شهرستان دماوند را به تصویر می‌کشد، دماوند به دلیل برخورداری از آب و هوای مناسب و مطبوع و جاذبه‌های گردشگری و تاریخی همواره مورد توجه بسیاری از گردشگران بوده؛ ولی کمتر کسی به نقاط و جاذبه‌های خاص آن توجه داشته است.

در اصل در این مستند سعی کرده‌ام، آبادی دماوندی را نشان دهم که جدای از قله دماوند، خود آبادی به همراه روستاها، تاریخ و فرهنگش یک مجموعه گنبدگیتی را شکل می‌دهند. در واقع هدف اصلی ساخت این مستند معرفی تاریخ دماوند، جغرافیا، اقلیم و همچنین گویش، پوشش، فرهنگ و تمدن مردم این منطقه است.

دغدغه ساخت مستند گنبدگیتی ناشی از چیست؟ چه چیزی شما را به ساخت این مستند ترغیب کرده است؟

ناظری: دغدغه ساخت مستند گنبدگیتی ناشی از حس نوستالژی من نسبت به زادگاهم دماوند است که با توجه به خطرات زیست‌محیطی که تاریخ، فرهنگ و تمدن دماوند را تهدید می‌کند، احساس کردم باید دِین خود را به حد بضاعت نسبت به سرزمین مادری‌ام اَدا کنم؛ از اینرو تصمیم به ساخت این مستند گرفتم تا قبل از اینکه سازه‌های بی‌قواره و بی‌پیکر، آبادی و طبیعت شهرم را از بین ببرد، به ثبت آن اقدام کنم.

از چه سالی وارد حوزه مستندسازی شدید و فعالیت حرفه‌ای خود را آغاز کردید؟

ناظری: پس از اتمام دوران دبیرستان در دماوند، برای ادامه تحصیل به تهران رفتم و در دانشکده صدا و سیما مشغول به تحصیل شدم، از سال 1383 فعالیت رسمی خود را در حوزه مستند و داستانی در ایران و خارج از کشور شروع کردم، زمینه فعالیت من بیشتر در حوزه‌های مستند صنعتی، اجتماعی، تاریخی-فرهنگی و در حوزه داستانی بلند است.

آیا به غیر از مستند گنبدگیتی، تاکنون فیلم‌ یا مستندی از شما به جشنواره‌ فیلم راه یافته است؟

ناظری: بله، فیلم داستانی روز چهاردهم که در عسلویه بوشهر فیلم‌برداری شده بود، در جشنواره فیلم یاس موفق به کسب جایزه بهترین تصویربرداری شده است، همچنین در فیلم‌های صنعتی هم جایزه بهترین کارگردانی و در حوزه مستند نیز دیپلم افتخار را کسب کرده‌ام.

چه مدت زمان صرف ساخت مستند گنبدگیتی شده است؟

ناظری: این فیلم ماحصل زحمت‌های یک گروه بومی و باتجربه است که از شروع آن تا پایان کار نزدیک به هفت سال زمان صرف ساخت و تولید آن شده است؛ از جمله شاخص‌های این مستند در کنار دیگر کارها، تشکیل تیم سازنده این فیلم از بومیان منطقه است؛ زیرا کاملاً نسبت به جاذبه‌های گردشگری و توریستی، گویش و اقلیم شهر دماوندآگاهی داشته و همین امر موجب شده تا مستند گنبدگیتی اجرایی به نسبت متفاوت از دیگر کارهایم داشته باشد، مجموعه این عوامل سبب شدکه با همه سختی‌ها و عدم همکاری برخی از مسئولان، نتیجه کار لذت‌بخش باشد.

در حال حاضر مشغول به چه کاری هستید؟

اکنون مشغول فعالیت در مورد تاریخ شفاهی پارس جنوبی به نام پردیس پارسیان هستم، پروژه‌ای بکر که بر روی مهّم‌ترین‌ نقطه عطف تاریخی-صنعتی ایران تمرکز دارد؛ این طرح نتیجه 3 سال تحقیق و مطالعه است که در وزارت نفت هم استقبال خوبی از آن شده است.

در پایان اگر صحبتی دارید، بفرمائید.

ناظری: در حال حاضر در یک پیچ تاریخی- محیط‌زیستی قرار داریم که شاهد زدن چوب غارت و به یغما رفتن سرمایه‌های خود هستیم. به نظر من سرمایه‌های ما پول‌های ما نیستند؛ بلکه طبیعت و انسان‌هایی هستند که در معرض نابودی قرار گرفته‌اند، انسان‌هایی که به دلیل کمبود امکانات از دماوند خارج شده و فاجعه عظیم‌تر از آن، نابودی میراث تاریخی، جغرافیایی و طبیعی دماوند است که در دنیا نظیر ندارد و ما متأسفانه قدردان این نعمت بزرگ نیستیم. از اینرو امید است ساخت چنین مستندهایی به بهبود این وضعیت کمک کند.

منبع: تسنیم

انتهای پیام/