نخستين اهداي زندگي در ماه خدا توسط دكتر محسن شريعت

دکتر شریعت دماوند اهداء عضو

ظهر يکشنبه 8 تيرماه سال جاري بخش پيوند بيمارستان مسيح دانشوري شاهد اهداي اعضاي بدن مردي بود که همه عمرش را در راه ياري و کمک به همنوعان گام برداشته بود و اين بار در تپش نهايي زندگي صحنه هاي زيبايي از بخشش و ايثار را به قاب زندگي پيوند زد.
به گزارش تارود، دکتر محسن شريعت متخصص آزمايشگاه پس از اين که دچار ايست قلبي شد با بخشش اعضاي بدنش در ماه مهماني خدا، نخستين کسي شد که دست هاي نيازمند بيماران را خالي نگذاشت.
شنيدن خبر ايست قلبي دکتر شريعت کافي بود تا اهالي شهر دماوند دست نياز به سوي خدا دراز کنند و براي پزشک نيکوکار شهرشان دعا کنند اما او به مهماني ويژه اي از سوي خدا دعوت شده بود. مختاري داماد بزرگ خانواده شريعت درباره چگونگي اين اتفاق مي گويد: غروب روز حادثه نيز طبق روال عادي او همراه با همسرش براي انجام حساب هاي خيريه به بيرون از خانه رفته بود. دوم تيرماه بود بعد از اين که نماز ظهر و عصر را بجاي آورد از همسرش خواست بعد از کمي استراحت او را براي حساب و کتاب سال خمسي شان که اول ماه رمضان بود، بيدار کند اما به محض اين که بيدار شده و چشم هايش را باز کرد سکته مغزي اتفاق افتاد.

با تماس همسرش بلافاصله به بيمارستان منتقل شد و تحت درمان قرار گرفت پس از احياي قلب، هفت ساعت شرايط بدني ايشان بهتر شده بود ولي پس از آن حمله بعدي اتفاق افتاد اين بار حمله شديد بود و شانس زنده ماندن دکتر شريعت به لحاظ پزشکي نااميدکننده بود با اين حال هنوز جوانه هاي اميد در دل همسر و دختران ايشان و حتي اهالي شهر دماوند زنده بود و براي برگشت او به زندگي نذر و نياز مي کردند.

مختاري درباره تصميم خانواده شريعت به اهداي عضو گفت: تاجايي که به ياد دارم هر بار راجع به چنين وقايعي در خانواده حرف به ميان مي آمد دکتر مي گفتند چرا بايد ارگان هاي بدن در حالي که مي توانند موجب زندگي فرد ديگري شوند و لبخند را بر لبان کودکي يا پدر و مادري بنشانند، به خاک تبديل شوند.
ايشان هميشه ديگران را به بخشش زندگي تشويق مي کردند و همسرشان با آگاهي از اين مساله نخستين کسي بود که به اين بخشش اعلام رضايت کرد. البته پذيرش و باور اين مساله براي دختر کوچک دکتر شريعت کمي سخت و طاقت فرسا بود، اما يقين داشت پدري که همه زندگي اش را وقف ديگران کرده بي شک با بخشش اعضاي بدنش در ماه خدا بهشت را از آن خود خواهد کرد.

همه دوستان و آشنايان و حتي نيازمندان نيز بر بالينش حاضر شده بودند و به نيکي از او ياد مي کردند. او در بيمارستاني بستري شد که زماني مسئول تامين تجهيزات آن در دانشگاه شهيد بهشتي بود و تجهيزات لازم را براي بيمارستان امام حسين(ع) فراهم کرده بود.

داماد خانواده شريعت در پايان خاطرنشان کرد اعضاي خانواده دکتر شريعت با حضور در بيمارستان مسيح دانشوري برگه هاي اهداي عضو را امضا کردند، باور اين که پدرشان در ايامي چشم از جهان فروبسته که درهاي رحمت خدا به روي بندگانش باز شده آرامش خاصي را به اين خانواده بخشيده بود.

لحظه وداع غم انگيزي بود، دختران دکتر پدري دلسوز و فداکار را از دست داده بودند و همسرش در مرگ مردي با ايمان و همراه اشک مي ريخت اما همه باور داشتند روح او براي هميشه شاد خواهد بود.

به گزارش تارود،  شادروان دکتر محسن شریعت در سال 1334 در شهر دماوند به دنیا آمدند. وی پس از گذارندن دوره کاردانی، مدرک دکترای علوم آزمایشگاهی را در سال 1375 از دانشگاه علوم پزشکی ایران دریافت نمودند.

وی در آزمایشگاه های متعددی به عنوان مسئول فنی خدمت نمودند که فعالیت در آزمایشگاه های خیریه و آزمایشگاه صدرا بومهن از سوابق درخشان وی است. از دیگر فعالیت های وی آموزش به مردم دماوند و شهرستان های اطراف آن در زمینه بهداشت و آزمایشگاه بوده است، همچنین آموزش اولیه پرسنل بیمارستان شهید بقایی جهت کمک به مجروحین جنگی را به عهده داشتند.

شادروان دکتر محسن شریعت همانطور که در زندگی خود منشا امور خیر بسیاری بوده اند، پس از درگذشت به دلیل ضایعه مغزی – قلبی با اهدای اعضای بدن خود برای پیوند به بیماران نیازمند، در تاریخ یکشنبه هشتم تیرماه نودوسه در بیمارستان مسیح دانشوری، نامی نیک و الگویی ماندگار از خود برجای گذاشته اند. یادشان گرامی باد.

دکتر شريعت در فعاليت هاي مربوط به خيريه قدم هاي زياد و بزرگي برداشته بود در طرح ايتام و کميته امداد امام(ره) حضور پر رنگي داشت و اين امر نيز يکي ديگر از افتخارات اين بزرگ مردخير است.

مراسم تشییع:
دوشنبه 1393/04/09 – ساعت 18 – میدان 17 شهریور دماوند
مجلس ترحیم:
جمعه 1393/04/13 – ساعت 16:30 – 18 – نارمک – بالاتر از چهار راه سرسبز – مسجد احمدیه
انتهای پیام/

 

1 دیدگاه

  1. با سلام
    درگذشت جناب اقاي دكتر شريعت را خدمت خانواده محترم وتمامي دوستداران ان مرحوم تسليت عرض مينمايم

    مرحوم دكتر شريعت شخصي بسيار گشاده رو و هميشه خندان بودند.بنده افتخار يك سال خدمت دركنار ايشان در ازمايشگاه صدرا را داشتم.از دست دادن اين شخصيت بزرگوار براي همه ي ما رنج اور و ناگوار بود.
    اقاي دكتر هميشه هستند.خوبان از ياد نميروند.يادايشان هميشه در دلها زنده است
    روحشان شاد و يادشان گرامي باد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا