زمین ماندن مطالبات رهبری در حوزه زنان و خانواده

برگزاری سلسله نشست‌های اندیشه‌های راهبردی از فروردین‌ماه سال ۱۳۸۹ با پیشنهاد رهبر انقلاب در دستور کار قرار گرفت و دبیرخانه دائمی اندیشه‌های راهبردی از همان ابتدا فعالیت خود را در پیشبرد اهداف و گفتمان‌سازی آغاز کرد. این دبیرخانه ده ماه پس از تأکید رهبر انقلاب در خصوص مبانی‌سازی و جریان‌سازی، نخستین نشست اندیشه‌های راهبردی را با موضوع «الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت» برگزار کرد تا در این جلسات اندیشمندان و متفکرانی برای بررسی موضوعات اساسی کشور به تبادل نظر بپردازند. «عدالت» موضوع بعدی سلسله نشست‌های اندیشه راهبردی بود و پس از آن انتخاب موضوع «زنان و خانواده» برای برگزاری سومین نشست اندیشه‌های راهبردی به حق نشان دهنده اهمیت این موضوع بود.

منزلت و نقش زنان در انقلاب اسلامـی و جایگاه آنان در پیشرفت همه‌جانبه کشور، حقوق و مسوولیت‌های فردی و اجتماعی زنان، موقعیت، مؤلفه‌ها و کارکرد خانواده از منظر اسلام، نقد بنیان‌های فمینیسم و وجه ایرانی آن، مسائل و مظلومیت‌های زنان در ایران و راه‌های مواجهه صحیح با آنها، جایگاه و نقش زن در خانواده و بررسی فقهی مسائل مربوط، آسیب‌شناسی و راه‌های تقویت خانواده در ایران و مقایسه وضعیت خانواده در جمهوری اسلامی ایران و کشورهای غربی، از جمله محورهای سومین نشست اندیشه‌های راهبردی بودند.

بدین ترتیب ۱۴ دی‌ماه سال ۹۰، نشست اندیشه‌های راهبردی با موضوع «زن و خانواده» و با هدف فراهم کردن بستر مشارکت اندیشمندان و متخصصان کشور و ایجاد محیط تضارب آزاد آرای تخصصی و راهبردی به منظور تبیین ابعاد و جنبه‌های نظری و عملی پیرامون موضوعات مهم و اساسی کشور و کمک به ایجاد گفتمان علمی و کاربردی و تصمیم سازی نسبت به این موضوعات، در محضر رهبر انقلاب اسلامی برگزار شد.

برگزاری نشست اندیشه‌های راهبردی در موضوع زنان و خانواده به گفته رهبرمعظم انقلاب باید نقطه شروعی می‌بود برای یک عزم جدی در زمینه «گفتمان‌سازی» و «نظریه‌پردازی» در حوزه زنان و خانواده. مقام معظم رهبری که در این نشست مسأله زن و خانواده برای کشور را جزو مسائل درجه یک دانستند، در سخنان پراهمیت خود بر محورهای لزوم نظریه‌پردازی در حوزه زنان، ایجاد امنیت روانی و اخلاقی برای زن در خانه و جامعه، توجه به این‌که اشتغال زنان، کار خانه و خانواده زن را تحت الشعاع قرار ندهد و مسأله محرم و نامحرم در محیط کار جدی گرفته شود و توجه به ازدواج جوانان تأکید داشتند.

محورهایی که اگرچه در همان روزها و ماه‌های پس از نشست، در کلام و صحبت‌ها و وعده‌های دست‌اندرکاران حوزه زنان و خانواده، خود را نشان داد، اما به مرور حتی از صحبت‌های آنها هم رخت بربست و گویا همگی به محاق رفتند.

به‌طوری‌که به عنوان نمونه در زمینه امنیت زنان، اگرچه همان زمان لایحه تأمین امنیت زنان در برابر خشونت، توسط دولت قبل تدوین و برای طی مراحل تکمیلی خود به این دولت منتقل شد، اما این لایحه پس از گذشت ۵ سال از عمر آن، هنوز پشت درهای کمیسیون اجتماعی دولت مانده و مشمول وعده‌های پی‌درپی معاون امور زنان برای خروج از دولت و ورود به مجلس است؛ یا در حوزه اشتغال زنان، از جمله سیاست‌هایی که توسط کشورهای مختلف برای ایجاد توازن میان زندگی خانوادگی و شغلی زنان اعمال می‌شود، اعطای تسهیلات به زنان شاغل است؛ تسهیلاتی از قبیل مرخصی زایمان، مرخصی شیردهی، تسهیلاتی ویژه برای زنان دارای شرایط خاص و..؛ با وجود این‌که در کشور ما قوانینی در زمینه اعطای تسهیلات به زنان شاغل کج‌دار و مریز به تصویب رسیده است، اما در اجرا همچنان شاهد عدم توجه کارفرمایان به این تسهیلات هستیم و دستگاه‌های نظارتی مانند مجلس نیز در این زمینه ورود نمی‌کنند.

کوتاه کلام آن‌که با گذشت حدود ۵ سال از برگزاری سومین نشست اندیشه‌های راهبردی با موضوع زن و خانواده و تأکیدات پی‌درپی رهبر معظم انقلاب بر محورهای کلانی در سیاست‌گذاری‌های حوزه زنان، تاکنون شاهد حرکتی قابل توجه از نهادهای اجرایی، سیاست‌گذار و نیز پژوهشی در این زمینه نبودیم.

این بی‌توجهی تا حدی بود که حتی به‌رغم دیدارهای هرساله رهبر انقلاب با زنان، در دو سال اخیر، به جز دیدار با هیأت امنای گروه هم‌اندیشی تحکیم خانواده، ایشان دیداری با مسوولان حوزه زنان نداشتند. که این خود می‌تواند گویای بر زمین ماندن مطالبات رهبری در این زمینه باشد، مطالبات جامع و کاملی که نقشه کامل راه را ارائه داده است و تنها به انتظار اجرایی شدن است.

منبع: زنان فردا

انتهای پیام/