جورد رودهن؛ روستایی که همه مردانش به جبهه رفتند

برای ورود به این روستا وضو داشت و این در حالی است که در ایام جنگ شاید جمعیت این روستا حتی به 200 نفر هم نمی رسید و با این اوصاف بیش از 90 درصد مردان و جوانان این روستا در جبهه های حق علیه باطل حضور داشتند و این بهانه خوبی شد تا در روز روستا، به معرفی این روستای شهرستان دماوند بپردازیم.

به گزارش تارود، در کوهستان های اطراف شهر رودهن دهکده ای هست با نام جورد و در آن دهکده خانه ای وجود دارد که پنج قربانی در راه خدا داده است: ˈسیدحمزهˈ (پدر خانواده)، ˈسیدکریمˈ، ˈسید داودˈ، ˈسیدکاظمˈ و ˈسیدقاسمˈ و مادر شهیدان که در حادثه مکه (حمله به حجاج ایرانی) به فیض شهادت نائل شد.

روستای شهیدپرور جورد گرچه فقط 150 خانوار دارد اما با تقدیم 37 شهید، هفت آزاده و 90 جانباز بالای 25 درصد و  آزاده، خود را در راه اسلام و حراست از ارزش های انقلاب و دین بزرگی خود را ثابت کرده است.

برای ورود به این روستا وضو داشت و این در حالی است که در ایام جنگ شاید جمعیت این روستا حتی به 200 نفر هم نمی رسید و با این اوصاف بیش از 90 درصد مردان و جوانان این روستا در جبهه های حق علیه باطل حضور داشتند.

روستای جورد

جورد در اطراف رودهن است و رودهن در اطراف تهران. اما مظاهر دلفریب مدنیت و تمدن انسانی نتوانسته اهالی آن را از وطن ایمانی شان دور کند.

این روستا با داشتن یک خانواده با پنج شهید (شهید سید حمزه سجادیان و چهار فرزندش) و یک خانواده دو شهید (شهیدان سید جعفر و سید مصطفی سجادیان)، سرآمد روستاهای منطقه است و فداکاری و ایثار بی بدیلی به اسلام و انقلاب داشته اند.

می گویند روستای جورد غریب و دورافتاده است و جاده اش با نخستین برف زمستانه مسدود می شود. اما غریب آن کسی است که از وطن ایمانی خویش دور شده باشد. سید یحیی، کاظم و قاسم و کریم و داود نشان دادند که دهکده جورد از خیلی جاهای دیگر به عرش الهی نزدیک تر است و همین خود حدیثی مفصل است.

ای جورد! تو چه رشادت ها و دلاورمردی ها به چشم دیده ای! و چه غیور مردانی در دل پاکت خفته اند!

ای جورد! کوه های سر به فلک کشیده ات چه بلندنظری ها خلق کرده و چه جوانان رشید و والامقامی تقدیم مادر میهن داشته است!

جاده این روستا صعب العبور و تنگ است و طی این مسیر تداعی گر تردد انسان در جاده پر پیچ و خم و کوهستانی چالوس است؛ باریک و خطرساز.

شهدای جورد

راه پلکانی و پر پیچ و خم است. ناخودآگاه به یاد ایام قدیم می افتم. زمانی که امکاناتی نبود. رفاه و راحتی نبود. مردم چگونه رفت و آمد می کردند؟ چگونه نیازهایشان را از شهرها و مناطق اطراف برآورده می کردند؟

اهالی هنوز آیین و سنن قدیمی خود را حفظ کرده اند. اهالی به گویش مازنی تکلم می کنند. صفا و سادگی از کلامشان پیداست.

از جاده روستا می گویند که خطرناک و خطرساز است و سالی چند نفر را به کام مرگ فرو می برد. از تنها مدرسه روستا می گویند که در شش پایه ابتدایی فقط یک معلم دارد. از مدرسه راهنمایی می گویند که تعطیل بودن آن اهالی را مجبور کرده فرزندان خود را برای ادامه تحصیل به شهر بفرستند و هزینه های زیادی متقبل شوند و . . . .

روستای جورد
مشکلات زیاد است و دل دردمند را ریش ریش می کند، اهالی از کم توجهی مسؤولان به این روستا گلایه ها دارند.

اما جورد همواره هست و خواهد ماند… آنان در دوران حماسه ساز دفاع مقدس ثابت کرده اند به رغم مشکلات همچون کوه های سر به فلک کشیده جورد، نستوه و استوارند و اجازه عرض اندام به سختی ها نخواهند داد.

سادات این روستا با فداکاریها و جانفشانی هایشان دین خود را به انقلاب ادا کرده اند و اکنون وظیفه مسوولان است که با توجه هر چه بیشتر به این روستا قدردان دنیای انسانیت و شعور آنان باشند.

*امامزاده سید روح الله در دل روستای جورد رودهن

در ارتفاعات شمالی روستای جورد امامزاده ای وجود دارد که به نام امامزاده سید روح الله مشهور است.

روستای جورد

بر روی شجره نامه داخل امامزاده و بر روی آیینه نصب شده در داخل و دیوار ضلع شمالی امامزاده، این گونه آمده است: سید روح الله ابن سید صالح الدین ابن … موسی ابن احمدبن موسی المبرقع بن الامام محمدتقی الجواد (ع).

بنای امامزاده کاملا نوسازی و سقف آن مسطح و با ورق گالوانیزه پوشیده شده است و کف داخلی امامزاده با موزاییک سنگفرش شده، قرنیز آن سنگفرش سیاه و روی قرنیز به ارتفاع حدود 60 سانتی متر سنگ مرمر سفید بالای سنگ یک ردیف با ارتفاع حدود 10 سانتی متر سنگ سیاه بالای سنگ سیاه یک ردیف آیینه کاری سبز رنگ و از آن به بعد و تمام سقف به طرز زیبایی با آیینه پوشیده شده است.

ورودی امامزاده با 2 در از طرف شرق و یک پنجره نیز درسمت جنوب نصب شده است.

در روی آیینه که بر روی دیوار داخلی و غربی امامزاده نصب شده است، بانی این ساختمان را حاج سیدغلامعلی معززی نکویی اصل از نوادگان این امامزاده در سال 1375 هجری شمسی ذکر کرده که در چهارم اسفند 78 وفات یافته و در داخل امامزاده دفن شده است.

به گفته معتمدان محل درگذشته در این مکان 2 دیوار کوچک سنگی وجود داشت که دارای ملات گچ بود و روی آن چند چوب گذاشته بودند و جز آن بنایی دیگر وجود نداشت.

تنها اثر موجود که بیانگر قدمت محل باشد، سنگ قبرهایی از دوره اسلامی است که نمایانگر قبرستان بودن این مکان است و به نظر می رسد که حدود 200 سال قدمت دارد.

روستای جورد در رودهن از توابع شهرستان دماوند در فاصله حدود 30 کیلومتری تهران و در مسیر تهران به شمال از محور هراز قرار دارد.

روستای جورد

به گزارش تارود روستای جورد در رودهن از توابع شهرستان دماوند در فاصله حدود 30 کیلومتری تهران و در مسیر تهران به شمال از محور هراز قرار دارد.

 بخش رودهن در 35 کیلومتری شمالشرق استان تهران و در دامنه های ارتفاعات و آبروفتهای کوهپایه ای دیواره جنوبی البرزواقع شده است.

ارتفاع متوسط این شهر از سطح دریا 1850 متر و وسعت آن بیش از 200 کیلومتر مربع است.این منطقه بین طول جغرافیایی 55 و 51 و عرض جغرافیایی 43و 35 قرار دارد. به عبارت دقیق تر، مرز شمالی آن را خط الراس کوههای شمال لواسان تا گردنه امامزاده هاشم تشکیل داده است و در جنوب ، ارتفاعات کوه قوچ، سوری قلعه و … این منطقه را از ناحیه مرکزی ایران جدا می کنند و آب و هوای معتدل دارد.

این بخش که در حوزه شهرستان دماوند واقع است از دو شهر (رودهن) و (آبعلی) و دو دهستان( مهرآباد) و (آبعلی) و 15 روستا وآبادی تشکیل گردیده و در مجموع بیش از 30 هزار نفر جمعیت دارد که در حدود 25 هزار نفر آن در حوزه شهری و مابقی در روستا ها ساکن هستند.

بخش رودهن از شمال با شهرستان آمل در استان مازندران، از شرق با بخش مرکزی دماوند، از غرب با بخش مرکزی تهران( شهرهای بومهن و پردیس) و از جنوب با کو ها و کویر های ورامین و پاکدشت همسایه می باشد.

روستا های این بخش را می توان به روستا های( مهرآباد، جورد، گلاهک، چنارغرب، وسکاره، آردینه،عباس آباد، خورین، چشمه ها، تخته ها،هزاردشت،تیرک، تجرک بالا و تجرک پایین) نام بردکه از این تعداد چهار روستا از جمله جورد، مهرآباد، وسکاره و گلاهک دارای دهیاری و شوراو روستا های چنارغرب و آردینه فقط دارای شورا می باشند. و مابقی روستاها بدلیل ثابت نبودن جمعیت در فصول مختلف فاقد شورا و دهیاری هستند.

انتهای پیام/

1 دیدگاه

  1. سلام جورد و مردمانش و بچه‌ها ش خیلی دوست دارم سال های تحصیلی. 61 و62 و 63در آنجا معلم بودم سالهای که جنگ بود و دانش آموزان به جبهه می رفتند و خبر شهادت آنها را می شنیدیم و شهدای سجادیان و قاسمیان و… راهرگز از یاد نخواهم برد همکار های خوبی داشتم از جمله خانم جهانی که ایشان چندسال پیش به رحمت خدا رفتند خواستم از طریق این وبلاگ حلالیت بطلبم از کلیه دانش آموزان آن زمان که معلمشان بودم برای تک تک اهالی روستا جورد آرزوی سلامتی و موفقیت دارم روستای قشنگی است

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا