شایعه آیت‌الله جنتی در حال بوسیدن دست فرح!

این روزها، آنچه که بیشتر در رسانه های مجازی انتشار پیدا کرده، یکی مسئله فرزاد جمشیدی است و دیگری تصویری که ادعا می شود آیت الله جنتی در آن در حال دست بوسی فرح پهلوی می باشد! با گزاره اولی ما را کاری نیست و اصولا به ما ربطی ندارد ، لیکن در گزاره دومی چون مشاهده شد دشمنان ما که همواره موجبات شادی و سرورمان را فراهم می سازند دوباره دست بر همان ادعای سابق نهاده و یکی از روحانیون حاضر در این عکس را آیت الله جنتی دبیر شورای نگهبان و امام جمعه موقت تهران تشخیص داده و در بوق و کرنا کرده اند که روحانیون همه شان این طور هستند لازم دیدم اشاره ای به تصویر بنمایم که اصولا مربوط به هیچ چیزی است.

http://s3.picofile.com/file/7610877739/Yaaaa_.jpg

موضوع روحانیون درباری، موضوع تازه و جدیدی نیست که این آقایان تصور کرده اند اتم شکافته اند. از همان قرون اولیه اسلامی روحانیون درباری و فقهای وابسته به حکومت بوده اند که آرا و فتاوای خویش را بر اساس میل و راهبردی که حکومت تشخیص می داد ارائه می کردند و مردم نیز چاره ای جز پیروی نداشتند.

از جمله این روحانیون درباری حسن بصری است که مکتب کلامی معتزله از شاگرد او واصل بن عطاء سرچشمه گرفت و خود او نیز وابسته به دربار سلاطین اموی خصوصا در عصر معاویه و یزید بن معاویه بود که بنی امیه از حسن بصری برای تطهیر وجهه حکومت خود استفاده می کردند و الخ … دیگر روحانی درباری در زمان امام باقر علیه السلام بود. شخصیتی با نام عطاء بن ابی ریاح که بنی امیه مواجب بگیرانی را به درون مردم می فرستادند که القا کنند هیچ فتوای درستی جز فتوای ابن ابی ریاح وجود ندارد و فقط فتوایاوست که می تواند درست و مبتنی بر اصول اسلام باشد.

دیگر روحانی وابسته به دربار مالک بن انس بود. همان کسی که امروز عده ای زیر علم فقه نافقه او در حال سینه زنی هستند،در دربار اموی و عباسی بسیار رفت و آمد داشت. می شود گفت به نوعی مالیخولیا نیز دچار بود. زیرا گاهی فتوا بر خلاف خواسته حکومت می داد، فردا زیر شکنجه رأی خود را تغییر می داد و حتی به دستور هارون الرشید موظف شد کتابی بنویسد که هیچ صحبتی از امیرالمؤمنین علی علیه السلام در آن نباشد و او هم از هیچ دشمنی و لجاجتی در آن کتاب – بنام « الموطأ »- کم نگذاشت. مع الوصف در دوره های مختلف تاریخی، روحانیون درباری زیادی بوده اند که همواره طبق خواست و میل حاکم و سیاست حکومت وقت رأی و فتوا می داده اند.

از روحانیون درباری معاصر نیز می توان به شاخص ترین آنها ، یعنی سید حسن امامی اشاره کرد که آبا و اجدادش روحانی، و از زمان صفویه بصورت تام در همکاری با حکومت و رژیم وقت بوده اند. روحانیون درباری زیادی در زمان پهلوی اول و دوم در خدمت حکومت بودند که برخی از آنها پیش از انقلاب اسلامی مُـردند و برخی نیز پس از انقلاب. چندی از آنها نیز پس از انقلاب خلع لباس شدند و برخی نیز توبه کردند و در همان لباس باقی ماندند ! امام خمینی رحمة الله علیه نیز در برخی سخنرانی های خویش به این مسئله روحانیون درباری – پیش و پس از انقلاب – اشارات متفاوتی داشته اند. در تصویر زیر عده ای از روحانیون درباری را مشاهده می کنید.

این روحانیون درباری در واقع همان کسانی بودند که حکم اعدام و تیرباران انقلابیون را صادر می نمودند. قسمتی از سخنان سید حسن امامی در دعا برای پهلوی اول و دوم در سند زیر آورده شده است.

تصویری که این روزها سر و صدا راه انداخته، برخی مدعی گشته اند کسی که در حال بوسیدن دست فرح پهلوی در این تصویر است، آیت الله جنتی از فقهای شورای نگهبان و دبیر این ارگان است !! برخی از دوستان ناآگاه و جاهل نیز خواسته یا ناخواسته به این شایعه دامن زده و آن را در فضاهای مختلف مجازی نشر داده اند ! پاسخ حقیر این است؛  اولا کسی که در این تصویر در حال دست بوسی می باشد آیت الله جنتی نیست و شخصی است به نام اکبر نخعی که پیش از انقلاب همراه با سید حسن امامی از کشور خارج شد و در همان گورستان غرب هم با حضرت عزرائیل دیدار کرد ! ثانیا این تصویر مربوط به روز افتتاح آرامگاه مادربزرگ پهلوی در شهر لاهیجان (از شهرهای استان گیلان) می باشد و هیچ ارتباطی با اصفهان و قم که بترتیب زادگاه و محل تحصیل و فعالیت های سیاسی و اجتماعی آیت الله جنتی بوده است ندارد. ثالثا کدام عقل سلیمی باور می کند یک فردی را سه بار بخاطر اقدام بر علیه سیاست های ناصواب حکومت دستگیر و روانه زندان کنند و حتی به شهر دیگری تبعید نمایند (اسدآبادِ همدان، بمدت سه سال) سپس از این سو برای دست بوسی و افتتاح آرامگاه مادربزرگ همسر پادشاه از وی دعوت بعمل بیاورند ؟ رابعا فرح سفرهای متعددی به گیلان و شهرهای مختلف آن داشت که در چند بار سفرش به لاهیجان یکبار را به افتتاح این آرامگاه- که الان به مرکز خوشنویسی تبدیل شده و اثری از آرامگاه نیست ! – اختصاص داد و طبق اسناد تاریخی حضور وی در لاهیجان برای افتتاح آرامگاه مادربزرگش مربوط به سال 55 می باشد ! یعنی سالی که انقلاب در اواسط خودش قرار داشت و مقدمه را تمام کرده بود !! آیا در این سال ها شخصیتی مانند آیت الله جنتی که عضو جامعه روحانیت مبارز و از شاگردان برجسته آیت الله بروجردی، آیت الله کوه کمره ای و حضرت امام بود می توانست در چنین مجلس و محفلی حضور یابد ؟ در بحبوحه درگیری ها و جریانات مختلفی که در آن زمان برای به پیروزی رسیدن انقلاب رخ می داد حضور یک روحانی مبارز که از سوی ساواک تحت تعقیب بود و حتی بارها در کیش، رفسنجان، اصفهان و شهرهای مختلف دیگر تحت تعقیب و پیگیری برای مجازات قرار گرفته بود چه توجیه عقلانی و منطقی می تواند داشته باشد ؟ خامسا اگر آیت الله جنتی جزو روحانیون درباری بوده است حداقل باید یک سند آشکارا و واضح که به درستی درباری بودن ایشان را تایید کند و ایضا از سوی یک دستگاه امنیتی مانند ساواک و سازمان های اطلاعاتی و جاسوسی دیگر ارائه گشته باشد ، موجود و قابل دسترسی باشد کما اینکه برای درباری و جاسوس بودن شخصی مانند شریعتمداری مدرک مستند بسیار زیاد است !!

به هر روی امیدوارم برخی دوستان ما که در دام چنین شبهه هایی گاهی اوقات حسابی گیر می کنند ، چشمان خود را به روی حقایق کمی باز نمایند و البته مطالعه ای در تاریخ انقلاب و سابقه مبارزات انقلابیون شاخص داشته باشند، « و این برای شما بهتر است اگر بدانید »
منبع: مادحین
انتهای پیام/

5 دیدگاه

  1. مقاله کامل و قشنگی بود اما می به عنوان کارشناس باغبانی عرض میکنم که درخت موجود پشت سر فرح از درختان رایج در لاهیجان نمیباشد

  2. لطفا به علمای مورد احترام اهل سنت مثل امام مالک ریس فقهه مالکی و امام حسن بصری توهین و بی ااحترام نفرمایید

  3. من لاهیجانیم
    در لاهیجان شایعه است که ای روحانی مرحوم آقای ن از اهالی لاهیجان بوده
    منم کارشناس ارشد کشاورزی هستم درخت پشت فرح بومی گیلان است
    این مکان هم قبر مادر بزرگ فرح است که الان آثاری ازش نیست (میدان انقلاب خ کاشف شرقی)

  4. آقای نخعی بعد از انقلاب کاندیدای نمایندگی مجلس شد تو لاهیجان هم مرد
    تولاهیجان سمتهای دولتی هم داشت بعد انقلاب
    الانم بچه هاش سر و مر و گنده دارن چاپخونه پدریشونو میگردونن

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا