در هشت ساله گذشته ظریف کجا بوده؟
به گزارش تارود، حسن عباسی در خصوص ارزیابی دیپلماسی دولت یازدهم سخنانی را مطرح نموده‌است:
دانلود
رهبری گفتند اینها بچه‌های انقلابند و ما از دیپلماسی اینها حمایت می‌کنیم و لذا بر اساس آنچه رهبری فرمودند، اینها بچه‌های انقلابند و ما هم از تلاش‌ها و زحماتشان قدردانی می‌کنیم و می‌گوییم اینها با 5+1 روبرو نیستند، بلکه اینها با 28 کشور روبرو هستند. در واقع سه کشور روسیه، چین و آمریکا می‌شود و اتحادیه اروپا 25 کشور می‌باشد و خانم اشتون از طرف آن 25 کشور می‌آید. منتها چون در درون اتحادیه اروپا از این 25 کشور، وزیر خارجه سه کشور فرانسه، انگلیس و آلمان نگرانند که خانم اشتون نتواند از پس کار بر بیاید، آن سه نفر هم به کمک مسئول سیاسیت خارجه اتحادیه اروپا یعنی خانم اشتون می‌آیند.
تیم مذاکره کننده ما با 28 کشور عملا در حال مذاکره است و 1 به 28 هم نامردیست، اما بحث بر سر این است که این افراد انقلابی و دلسوز و علاقمند برآورد دقیقی از سیاست دفاعی و توان دفاعی کشور ندارند، لذا مصاحبه‌ای که وزیر خارجه ایران نمود که در آن سیستم دفاعی را گفت چه و چه! حکایت از این بود که ایشان در این زمینه تقریبا نا آگاه می‌باشد.
نکته بعدی مواضعی که ایشان در قضیه هالوکاست و موارد دیگر گرفتند، فکر کردند این لبخند سودی دارد که این هم بی فایده بود و به نتیجه نرسید. یکی از موارد دیگر این‌که مردم و نخبگان و مجلس از نظر این تیم مذاکره کننده نامحرمند و مفاد اصلی توافقات صورت گرفته به مردم اطلاع داده نمی‌شود و خانم وندی شرمن رسما اعلام کرده‌اند که توافق شده آنچه در مذاکرات توافق شده‌است تا چهار ماه آینده توسط هیچکدام از اعضاء به بیرون منعکس نشود و البته این خانم آن را بدست دشمن ما یعنی اسرائیل داده‌است.
این‌که ما مسئولین را توجیه نکنیم، نمایندگان مجلس را توجیه نکنیم که نماینده ملت هستند، به نخبگان دانشگاهی احترام نگذاریم و به اینها نگوییم چه اتفاقی افتاده‌است، مجلس، دولت، مردم و دانشگاهیان نمی‌توانند از آن سیاست خارجی پشتیبانی کنند. سیاست خارجی در خلاء و بدون حمایت مردمی به نتیجه نمی‌رسد.
لذا سیاست خارجی دولت یازدهم تا این لحظه حسب ظاهر لبخند بوده‌است، اما باید گفت که در نهایت تاسف دستاوردهای ده سال گذشته‌ی انرژی هسته‌ای را از دست داده‌است و وارد مرحله دوم و خطرناکی شده‌است که دشمن اراده‌اش را در سیستم توان دفاعی و موشکی ما تحمیل کرده‌است و آن را هم پیش‌شرط گذاشته‌است و دنبال ادعاهای واهی حقوق بشری و غیره رفته‌است و لذا افق روشنی را برای سیاست خارجی موجود نمی‌بینم و سیاست خارجی موجود راه به جای روشنی نمی‌برد و پیشاپیش معلوم است که سیاست خارجی موجود به عزت جامعه ما نخواهد انجامید.
با وجود که دعوت سراسری از جامعه دانشگاهی و 70 هزار استاد گردید که این 70هزار استاد وارد صحنه گردند و از موضع تیم مذاکره‌کننده و مواضعشان و ابعاد فنی دفاع کنند، اما کماکان شما رسانه‌ها و کف دانشگاه‌ها را دیدید که هیچ استاد دانشگاهی ما نیست که بتواند از این قضیه در یک مناظره منطقی دفاع کند و پیش‌بینی من این است که ما در هفته‌ها و ماه‌های آینده به سمت بسته‌شدن شرایط نقد و بررسی قضیه از لحاظ امنیتی می‌رویم و کار به جای خواهد رسید که دیگر کسی در این زمینه نباید صحبت کند که اگر این اتفاق بیفتد و دستگاه امنیتی وارد شوند و جلوی صحبت کردن درباره قضایای مذاکرات هسته‌ای و توافقات صورت‌گرفته را بگیرند، موضوع زیرزمینی خواهد شد و زیرزمینی شدن قضیه شایعه را در بین مردم بیشتر دامن خواهد زد و به ضرر دستگاه دیپلماسی خواهد بود.
خود دستگاه دیپلماسی کشور که موضوع را برای مردم و مجلس و دانشگاهیان شفاف نمی‌کند و کسانی هم بخواهند از این مقوله دفاع کنند اصلا نمی‌دانند توافقات چه هست وحرفی که خانم وندی شرمن زده‌اند که تا چهار ماه دیگر قرار نیست چیزی از توافقات رو شود، این چیست؟ و ما تا کجا را رفتیم و تعهد داده‌ایم.
ده سال پیش این را در دانشگاه‌ها برای بچه‌ها مثال می‌زدم وقتی که رفته‌بودیم و تعهداتی داده بودیم و همه چیز را بسته‌بودیم که دوباره فک پلمپ شد، به ورزش جورجیتسو و ورزش‌های ژاپنی و کره‌ای استناد می‌کردم در مسئله محور مفاسد، که این بند انگشت شما اگر رو به بالا بپیچانید، در قاعده مکانیک در قانون اهرم‌ها می‌شکند و مجبور است که بند بعدی را هم با خودش بیاورد که بند بعدی در بند دوم و بعد سوم و بعد آرنج و دیده‌اید که در جورجیتسو انگشت طرف را می‌گیرند و طرف با 80 کیلو وزن بلند می‌شود و زمین می‌خورد.
ما در پرونده هسته‌ای بند انگشتمان را به دست دشمن دادیم و حال رفتهبه سراغ محور دوم و می‌گوید موشک‌هایتان و بعد می‌گوید حقوق بشر و با کمترین نیرویی که وارد می‌کنید یک هیکل 80 کیلویی را عاجز می‌کنید. این اتفاق دفعه قبل افتاد و ما تمام قد ایستادیم که این روش اشتباه است و نظام بعدا مواجهه صورت داد و فک پلمپ انجام شد و رفت تا سوخت 20 درصد و 17 الی 18 هزار سانتریفیوژ و شهید شهریاری و بچه‌های دیگر زحمت کشیدند و ما را در این زمینه به خودکفایی مطلق رساندند و اینها دو عملیات ویژه انجام دادند و از طریق ویروس استاکس‌نت دور سانتریفیوژها را بالا بردند که برخی از آن‌ها ذوب شدند که خسارت بالایی به وجود آورد، اما نتوانست فلج کند.
بعد دیدند از این طریق نمی‌توانند و بعد تروریسم سایبر را کنار گذاشتند و به سراغ تروریسم مستقیم با شلیک مستقیم در کف خیابان‌های تهران و شهید محمدی، شهید شهریاری، شهید رضایی، شهید احمدی روشن و بچه‌های دیگر را شهید کردند که به دانشمندان ما حمله کردند.
در مرحله سوم گفتند حمله نظامی می‌کنیم و تاسیسات را از بین می‌بریم و آنجا زمانی بود که شما دستتان آزاد بود که انرژی هسته‌ای را کار می‌کردید و بالا می‌بردید و هم این که هر وقت می‌خواستند اقدامی انجام بدهند می‌توانستید مقابله کنید. اما الان نه شما این امکان را دارید که تاسیسات اراک و جای دیگر کاری را انجام دهید و هم این‌که این بند را دادید دست دشمن و توافق کردید.
حال وقتی بند انگشت را به دشمن دهید عاجز می‌شوید. دیپلماسی که دست ما را به دست حریف دهد از الان مشخص است که شما خیلی که تلاش کنید می‌توانید دستتان را آزاد کنید، یقه‌تان را آزاد کنید و مشخص است که نتیجه‌اش چه خواهد بود. منتها فرمودندکه اینها بچه‌های انقلابند گفتیم چشم، فرمودند اینها نیروهای مناسبیند گفتیم چشم، فرمودند منتقدین مراعات کنند گفتیم چشم.
فعلا می‌گوییم خود اقتصاد اصلی پاشیده‌است و مردم امید به مذاکرات نبندند که پشت مذاکرات وضع زندگیشان خیلی خوب شود، چون اقتصاد آن‌طرف دنیا خود دچار مشکل است. لذا این سیاست خارجی هم خود یک دوره‌ای برای افشا شدن بی اعتمادی بیشتر ما به آمریکا که آمریکا قابل اعتماد نیست و یکبار دیگر ده سال پیش به اروپا و آمریکا گفتیم شما خوبید، رفتیم در سازمان ملل گفتیم گفتگوی تمدن‌ها و دعوت جهان به صلح و گفتگو و 150 کشور در سازمان ملل به گفتگوی تمدن‌ها در سال 2001رای دادند که آن سال، سال گفتگوی تمدن‌ها در جهان شد و همان سال آمریکا ما را در لیست محور شرارت گذاشت.
امسال گفتیم شما هر چه می‌گویید ما می‌پذیریم، هولوکاست بوده است، واقعا 6 میلیون یهودی را شما اروپایی انداختید در کوره سوزاندید و حق فلسطینی‌هاست که چون شما در آلمان اینها را در کوره ریختید و سوزاندید در کشورشان قتل شود و شما درست می‌گویید و ما کاری نداریم به اینها و همه این حرف‌ها را زدیم و همه این امتیازها را دادیم، اما صبح تا شب تنها چیزی که ورد کاخ سفید از دربان تا رئیس‌جمهورشان بود که گزینه‌ها روی میز است، پشت میز است، زیر میز است، بغل میز است.
لذا این گزینه‌ها که روی میز است و به تعبیر رهبری که فرمود مثلا چه غطی می‌خواهید کنید که روی میز است، البته وزثیر خارجه ایران نمی‌داند که 67 درصد انرژی دنیا دور و بر ما هست و اگر جمهوری اسلامی ایران اراده کند و اگر دست به تعرضی به جمهوری اسلامی بزنند از این 67 درصد انرژی یک قطره‌اش به جای دیگر اعزام نخواهد شد.
وزیر خارجه ما در تمام مدت 5 الی 6 ساله گذشته ایران در کره زمین نبودند و خبر نداشتند که 4 تا جنگ اتفاق افتاد که به آن می‌گویند پراکسی وار که ایشان یک مقدار زبان انگلیسی‌شان خوب است البته، پراکسی وار یعنی جنگ نیابتی. آمریکایی‌ها گفتند که در جنگ 33 روزه حزب‌الله لبنان بود به نیابت از ایران، اسرائیل بود به نیابت از اروپا وآمریکا. حزب‌الله لبنان آنچنان اسرائیل را در هم مالوند که دیگر جرات نمی‌کند که از جایش بلند شود. پیروز این جنگ ما بودیم و البته وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران خبر ندارد که البته وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران نمی‌داند که توان ما چیست.
در جنگ 22 روزه غزه ایشان دوباره در کره زمین نبود و نمی‌داند که ما در آن 22 روز در باریکه غزه که عرضش 1 الی 2 کیلومتر است و طولش 40 کیلومتر، ارتش افسانه‌ای اسرائیل می‌خواست آنجا را نابود کند و در عرض 22 روز جوابشان را دادند که این پراکسی وار یا جنگ نیابتی بود که حماس و جهاد اسلامی در فلسطین به نیابت از ایران و اسرائیل به نیابت از آمریکا و اروپا که خودشان گفتند باز ایران پیروز شد و ما نگفتیم.
در جنگ سوم که سال گذشته در پاییز شاهد بودیم 8 روز جنگ شد و محمد مرسی در مصر و رجب طیب اردوغان در ترکیه حاکم بود که این دو بزرگان آن طرف بودند که گفتند کار از دست ایران در رفته‌است و ما مدافع فلسطین هستیم. اسرائیل جنگ را شروع کرد و از این جنگ 8 روزه ایران 4 روز ایستاد و نگاه کرد و ملت فلسطین را داشتند می‌کشتند و خود جریان حماس هم سمت ترکیه و مصر رفته‌بود و 4 روزه اول خوب زدند بر سر فلسطینی‌ها، 4 روزه دوم راکت‌های 330 میلی متری فجر جمهوری اسلامی ایران از غزه شلیک شد و در تلاویو خورد و گنبد آهنی سیستم دفاعی اسرائیلی‌ها را شکافت و در خود تلاویو خورد و اسرائیل در 4 روز به اوباما زنگ زد که تورو خدا به مرسی و ترکیه و دیگران بگویید بیایند در منطقه ما را جدا کنند. در بوسنی، لبنان و فلسطین ما بودیم که کمک کردیم مردم نجات پبدا کنند و این بخش از خطبه رهبری تداعی گردید که هر جا اسرائیل باشد یک طرف آن ما هستیم و رسما اعلام نمودیم.
وزیر خارجه گویا در ایران نبود و خبر نداشت که 4 تا جنگ شد و در این 4 جنگ در پراکسی وار آمریکایی‌ها اعلام کردند پیروزشان ایران بوده‌است. 34 ماه است، آمریکا، اروپا و 25 کشورش، اسرائیل در زیر گوش سوریه، اردن، ترکیه، عربستان، قطر، همه با هم کمک کردند سوریه نابود شود و ایران جلویشان را گرفت. بی بی سی فارسی تصویری نشان داد که اینان سرداران سپاه هستند که این‌جا دارند می‌جنگند وشهید می‌شوند. به هر جهت جلوی سقوط را گرفتیم. این که تاحالا سوریه و لبنان و فلسطین بوده‌است و جای دیگر بوده‌است صحنه را جوری مدیریت کردیم.
آمریکا و القاعده 12 سال است که روبروی هم ایستادند، می‌گوییم الهم اشغل الظالمین بالظالمین و همچنین طوری صحنه رات مدیریت کردیم که دوتا از دشمنانمان یعنی آمریکا، حزب بعث را از روی زمین برداشت و یه اصل استراتژی سان تزو عمل کردیم که می‌گوید با دشمنتان نجنگید، به دشمنتان حمله نکنید، به استراتژیش حمله کنید.
ولی وزارت خارجه ما این مباحث استراتژیک را نمی‌داند. وزیر خارجه ما فکر می‌کند که اگر برود به فیسبوک پیج بزند و بعد ما به جوانمان بگوییم جوان اگر رفتی در فیسبوک پیج ایجاد کردی، سازمانی به نام NSA تمام اطلاعاتت را می‌دزدد و خودت و دوستانت را شناسایی می‌کند و روزی 3.5 میلیارد پیام را از موبایل‌ها و از اینترنت جمع‌آوری می‌کند و در واقع از طریق تلفن و موبایلتان جاسوسی می‌کند و در شبکه‌های اجتماعی اطلاعاتتان را نسوزانید. وزیر خارجه ما اصلا NSA و آمریکا را تهدید نمی‌داند و آمریکا را خطر نمی‌داند و در آنجا درس خوانده و بزرگ شده و سیطره آن‌ها را قبول دارد.
وزیر خارجه ما انسان انقلاب است و تیمشان هم بچه‌های خوبی می‌باشد، اما اطلاعات استراتژیک از توانمندی‌های فوق استراتژیک جمهوری اسلامی ایران ندارند. یک دوستی در سیاست خارجی داشتند که می‌گفت باید سیاست خارجه پوپولیتستی را از کف جامعه جمع کرد. کی گفته شده بلند شید بگید که لبو فروش و راننده تاکسی در سیاست خارجه دخالت کنند. مردم 50 میلیون نفر در خیابان‌ها و کوچه‌ها در شهرها و روستاها راهپیمایی کردند، سیاست خارجی کف خیابانی، که گفتند گزینه‌ی روی میز ما شهادت است، گزینه روی میز ما عاشوراست، اما این دوستان می‌گویند کلا رسانه‌ها ساکت، کلا منتقدین ساکت، کلا چیزی نگویید، کلا هولوکاست را کنار بگذارید.
اولین کاری که این دولت کرد در وزارت ارشاد و وزارت خارجه همایش هالیوودیسم و افق نو را تعطیل کرد. جان کری وقتی می‌خواهد نتیجه اجلاس 5+1 را بخواند، ایرانی‌های ضد انقلاب را در تصویر پشت سر خود می‌گذارد و قاب تصویر را که دوربین‌ها می‌بندند نشان می‌دهند که پشت سر وزیر خارجه آمریکا عناصر ضد انقلاب و ضد دولت ایران هستند و با هماهنگی و نظر آن‌ها مطلب را بعد از اجلاس می‌آید و می‌خواند.
وزارت خارجه ما دید وقتی در دور قبلی این 200 الی 300 نفر معترضین آمریکایی و اندیشمندانشان که در آن‌ها ژنرال، سینماگر، سناتور آمریکایی بود و می‌آمدند در همایش هالیوودیسم و افق نو، اولین کاری که وزارت امور خارجه با وزارت ارشاد کردند گفتند اول اینها بیرون بروند و به آمریکا بگوییم که ما حقانیتمان را به شما اثبات کردیم می‌خواهیم با آمریکا رابطه برقرار کنیم، ولی آمریکا برعکس اینجور مواقع ضد انقلاب را پشت سر خود می‌نشاند و می‌گوید آنچه برای من قابل اعتماد است ضد انقلاب شماست.
دوستان ما می‌گویند وقتی می‌رویم پای مذاکره هر چه در آستیمان هست باید بگذاریم بیرون. اما پای میز مذاکره باید آستینتان پر باشد. کشور روسیه با پرونده هسته‌ای ایران، 12 سال است که دارد معامله می‌کند. روسیه می‌گوید ایران چقدر برای شما می‌ارزد، می‌گویند شما را عضو ناظر ناتو می‌کنیم، میگه کافی نیست و جلوی دوربین‌ها می‌خندند که توافقشان شده و اعلام می‌کند که پرونده اتمی ایران، نظامی نیست. دوباره 6 ماه دیگر منطقه چچن را شخم می‌زنند و کسی اعتراض نمی‌کند.
حال در کشور ما باید بدانیم قیمت این‌که هولوکاست را نگوییم چقدر است، می‌گویند ما بدهیتان را کلا آزاد می‌کنیم. نه آقا نمی‌صرفه و در ایران همه می‌دانند هولوکاست واقعیتی است… قاعده این است. روز اول که می‌گویید منتقدین را راه نمی‌دهیم، هولوکاست را هم نمی‌گوییم، بعد توان نظامی آن‌ها را بالا می‌بریم و اقتصاد آن‌ها را ممتاز بدانیم….
دوستان یکبار ده سال پیش با دست خالی پای میز مذاکره رفتند و این‌بار هم مجدد با دست خالی رفتند و هر چه در 8 سال گذشته دولت قبلی تولید شده‌بود را دادند. یعنی موقعی که همین آقای ظریف و تیم امنیت ملی آن موقع که همه چیزی که تعلیق شده بود می‌رفتند پای میز مذاکره که چیزی دستشان نبود. یک سری از جمله شهریاری‌ها و احمدی‌روشن‌ها قبل از این‌که شهید بشود ما را به سوخت 20 درصد رساند و چیزی که دیگران با خونشان تولید کردند اینها همین را گذاشتند روی میز و گذاشتند کنار.
بعد گفتند که نشد، حالا باید موشک‌هایتان را هم بیاورید و موشک را هم که این دوستان تولید نکردند. حسن تهرانی مقدم تولید کردند. بعد حزب‌الله لبنان و بعد بگویید زنانتان در خیابان حجاب را بردارند. خوب بعد چی. شما فیسبوک اومدی. اما هنوز نیومدی شهادتین را کنار بگذاری و به مسحیت شهادت دهی. دین را هم کنار بگذار.
خداوند می‌گوید یک قدم سمت من بیا من صد قدم سمتت میام.. اما شیطان یک قدم سمتش بروی می‌گوید این شروع کرد امتیاز دادن را و قدم به قدم تو را می‌کشاند. همه اینها را گفتم که بدانید که سیاست خارجه به جایی نمی‌رسد. تمام دوستان بدانند و ما 10 سال پیش از حیثیت اتمی دفاع کردیم، مناظره کردیم که همه متون و مدارک موچود است، گفتید حمله می‌کنند و گفتیم هیچ غلطی نمی‌توانند بکنند، و نتوانست حمله کنند، امروز هم می‌گوییم که آن‌روز ما برای انرژی هسته‌ای شهید نداده بودیم، ما از انقلابی که شهید برای آن داده‌ایم دفاع کردیم، از دفاع مقدس و ارزش‌هایش دفاع کردیم، امروز هم می‌گوییم ما برای انرژی هسته‌ای شهبد داده‌ایم و ایندفعه دیگر برنمی‌گردیم.
اما دوستان اصرارشان این است که جلو بروند و لبخند بزنند، اما لبخند دیپلماسی باید پشتش چیزی دربیاید و وقتی چرخ سانتریفیوژها را متوقف کردیم تا چرخ زندگی مردم بچرخد، اثر عمومی این باید دیده‌شود. چون سیاست اقتصادیمان بر این پایه بسته‌شد که سیاست دیپلماسیمان بتواند موفق شود در این قضیه، سیاست اقتصادیمان نتیجه می‌دهد این نتیجه عاید نشده‌است و به تعبیر امام جمعه تهران که گفتند تسلیت عرض می‌کنیم به این دوستان تقریبا شرایط ماقبل تسلیت است.
